ที่สุดของงานภาพ เผยความลับเบื้องหลังฉากจบของ Murder on the Orient Express

 

ที่สุดของงานภาพ เผยความลับเบื้องหลังฉากจบของ Murder on the Orient Express

 

ใครที่ได้ดู Murder on the Orient Express คงจะประจักษ์กันแล้วว่านี่เป็นอีกหนึ่งเรื่องที่งานภาพน่าชื่นชมมาก แต่รู้ไหมว่าเรื่องนี้ได้กลายเป็นภาพยนตร์ที่ทำลายสถิติด้านงานภาพไปด้วย ผู้อำนวยการสร้างบริหาร แมตต์ เจนคินส์อธิบายว่า “แฮริสและเคนช่วยกันคิดช็อตสุดยอดสำหรับถ่ายด้วยกล้องสเตดีแคมซึ่งจะเป็นช็อตสุดท้ายในหนังเรื่องนี้ ผมว่ามันน่าจะทำสถิติโลกว่าเป็นช็อตที่ยาวที่สุดในการถ่ายทำด้วยกล้องสเตดีแคมบนฟิล์ม 65 มม. เราซ้อมแล้วซ้อมอีกและใช้เวลาทั้งวันพยายามถ่ายทำช็อตนั้นออกมาซึ่งเราก็ทำได้ในเทคสุดท้าย"

 

 

เคนเนธ บรานาห์ บรรยายถึงช็อตนั้นว่าเป็น "ส่วนหนึ่งที่ทรงพลังในหนังและสร้างปฏิกริยาอันสะเทือนอารมณ์จากการค้นพบว่าใครเป็นผู้ลงมือกระทำการรุนแรงครั้งนี้ ใครตาย ใครที่ตายไปแล้วจริงๆ และใครต้องเป็นผู้รับผิดชอบ ก็คือการที่ปัวโรต์จะต้องเผชิญหน้ากับการตัดสินใจอันสำคัญและซับซ้อนในเชิงศีลธรรมว่าเขาควรจะจัดการกับมันอย่างไร ดังนั้นจังหวะสุดท้ายในหนังเรื่องนี้ก็คือการเชิญชวนให้ผู้ชมครุ่นคิดเรื่องเดียวกัน...

 

“...เราจึงมีช็อตที่เริ่มต้นจากปัวโรต์ในห้องโดยสารของเขา จากนั้นก็ตามเขาไปจนสุดความยาวของรถไฟ พบนักแสดงทุกคน และแต่ละคนต่างก็หันมา ช่วยให้เราเข้าใจในสิ่งที่ปัวโรต์อาจทำหรือไม่ได้ทำ จากนั้นก็ตามเขาออกไป ขณะที่เขาลงจากรถไฟที่สถานีบรอด และได้พบทหารหนุ่มที่มาบอกเขาว่ามีปัญหาอีกเรื่องหนึ่งและฆาตกรรมอีกคดีหนึ่งที่เขาต้องไปสะสาง ณ จุดนั้นเองที่ขบวนรถด่วนโอเรียนท์เอ็กซ์เพรสซึ่งยังอยู่ในช็อตเดียวกันได้แล่นจากไป...”

 

 

เคนเนธ กล่าวถึงสิ่งที่เกิดขึ้นกับตัวละครนักสืบคนสำคัญนี้ต่อ “...ปัวโรต์ต้องตัดสินใจว่าเขาจะกลับขึ้นไปหรือจะตามไปสืบสวนการฆาตกรรมอีกคดีหนึ่งถ้าเราเชื่อว่าคดีนี้จบลงอย่างน่าพึงพอใจแล้ว...”

 

ช็อตนี้ประกอบด้วยส่วนที่เคลื่อนไหวมากมายหลายส่วน นักแสดงทุกคน ทีมงานทุกคน รถไฟจริงที่เข้ามาและออกไปจริงๆ และช็อตสเตดีแคมยาวประมาณห้านาทีพร้อมด้วยอุปกรณ์ที่หนักมาก ซึ่งสุดท้ายจะต้องลอยขึ้นบนในอากาศสูงหนึ่งร้อยฟุต ผู้กำกับและนักแสดงบท เออร์กูล ปัวโรต์ ปิดท้ายว่า “ผมคิดว่ามันได้ผลและเป็นงานที่น่าตื่นเต้นมาก แต่ที่สำคัญคือการตั้งคำถามในตอนจบของเรื่องเหมาะกับช็อตนี้"