เมื่อความโลภคุกคามวาคานด้า สะท้อนการแย่งชิงทรัพยากรผ่าน Black Panther: Wakanda Forever

 

 

เมื่อความโลภคุกคามวาคานด้า

สะท้อนการแย่งชิงทรัพยากรผ่าน Black Panther: Wakanda Forever

 

หากมองในแง่ของภาพยนตร์ซูเปอร์ฮีโร่ของ Marvel Studios แล้ว Black Panther: Wakanda Forever คือภาพยนตร์ที่ทำขึ้นมาเพื่ออุทิศให้กับแชดวิก โบสแมน และสานต่อเรื่องราวให้กับจักรวาลภาพยนตร์นี้ได้เดินหน้าต่อไป แต่เมื่อมองในมิติทางสังคมและวัฒนธรรมแล้ว ประเด็นหลักที่ภาพยนตร์เรื่องนี้นำเสนอก็คือ การแย่งชิงทรัพยากร ที่เป็นเหมือนการล่าอาณานิคมในโลกยุคสมัยใหม่

 

จากในอดีตที่การแย่งชิงทรัพยากรมาในรูปแบบของการล่าอาณานิคม นั่นคือการที่ประเทศมหาอำนาจต่างรุกรานเข้าไปในดินแดนอื่น เพื่อครอบครองทั้งดินแดนและทรัพยากรในพื้นที่นั้น ปรับเปลี่ยนวัฒนธรรมของดินแดนปลายทางให้เป็นเหมือนตนเอง แต่ในปัจจุบันนี้มันได้เปลี่ยนแปลงไป เพราะพื้นที่อาจไม่ได้สำคัญเท่ากับทรัพยากรที่มีอยู่ในดินแดนนั้นอีกต่อไป

 

 

เราจึงได้เห็นการแทรกซึมเข้ามาของผู้บุกรุกจากต่างแดน ที่หวังเพียงแค่กอบโกยทรัพยากร สูบผลประโยชน์แล้วนำกลับไปใช้ในประเทศของตัวเอง โดยไม่จำเป็นต้องยึดครองดินแดนของประเทศนั้นอย่างโจ่งแจ้ง พวกเขาไม่สนใจเสียด้วยซ้ำว่าประเทศเจ้าของทรัพยากรจะเป็นตายร้ายดีอย่างไร

 

ในภาพยนตร์เรื่อง Black Panther: Wakanda Forever นี้ ตัวแปรหลักคือ ไวเบรเนียม แร่ทรงคุณค่าในโลกของ MCU โดยมี วาคานด้า และทาโลคาน ผู้ครอบครองทรัพยากรนี้ เป็นคู่ขัดแย้งกับประเทศอื่นในโลกที่หมายต้องการครอบครองมัน ทั้งสองดินแดนสมมตินี้ต่างก็แสดงการตอบโต้ความพยายามฉกฉวยของนานาประเทศในรูปแบบที่ต่างกันออกไป

 

ในขณะที่วาคานด้าเลือกจะใช้หนทางที่เข้มแข็งแต่ค่อนข้างประนีประนอม ทาโลคานก็เลือกหนทางของความรุนแรงที่พร้อมจะประกาศสงครามตลอดเวลา

 

 

นี่เป็นภาพที่สะท้อนให้เห็นถึงสิ่งที่เกิดขึ้นจริงในโลกยุคปัจจุบันของเรา เราจะได้เห็นประเทศมหาอำนาจพยายามแทรกซึมเข้ามาครอบครองทรัพยากรต่าง ๆ ในประเทศอื่น ๆ ผ่านการใช้ความร่วมมือทางเศรษฐกิจ หรือการหยิบยื่นระบบสาธารณูปโภคเพื่อแลกกับทรัพยากรทางธรรมชาติ

 

บางประเทศต่อต้านอย่างเข้มแข็งในการปกป้องสิ่งที่เป็นของตนเอง ในขณะที่บางประเทศมีความพยายามออกกฎเพื่ออำนวยความสะดวกในการขายทรัพยากร เพื่อแลกกับผลประโยชน์ที่ไม่เพียงแต่จะไม่ได้สร้างความยั่งยืนเท่านั้น แต่อาจสร้างผลกระทบร้ายแรงในอนาคตตามมา ซ้ำร้ายยิ่งกว่านั้นก็คือ บางประเทศที่ถูกฉกฉวยทรัพยากร ด้วยบังคับให้ต้องยอมรับข้อตกลงที่เสียเปรียบ เพื่อแลกกับความอยู่รอด

 

 

การตอบโต้ของทั้ง วาคานด้า และทาโลคาน จึงดูเหมือนเป็นภาพอุดมคติของการต่อสู้ขัดขืนจากดินแดนเจ้าของทรัพยากร เพราะในโลกแห่งความเป็นจริงนั้น การลุกขึ้นมาต่อต้านนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะประเทศที่ต้องการรุกรานนั้นล้วนเพียบพร้อมไปด้วยอำนาจทั้งด้านการเมือง, การทหาร และการเงิน แต่ทั้งสองดินแดนสมมตินี้ก็พอที่จะเป็นตัวอย่างของการแสดงออกถึงความหวงแหนในดินแดนบ้านเกิดของตน ไม่หลงระเริงไปกับผลประโยชน์ชั่วครั้งชั่วคราวที่อาจทำให้พวกเขาสูญเสียรากเหง้าของตัวเองไปในอนาคต

 

การล่าอาณานิคม อาจจะเป็นแนวคิดที่เกิดขึ้นในอดีต หลายคนอาจคิดว่ามันสาบสูญไปแล้ว แต่เมื่อลองมองดี ๆ แล้วเหตุการณ์เหล่านี้ยังคงเกิดขึ้นอยู่ในยุคปัจจุบัน ไม่ได้สูญหายไปไหน มันแค่เปลี่ยนรูปร่างไปให้มีความแยบยลมากยิ่งขึ้น แทรกซึมเข้ามาอย่างแนบเนียนมากกว่าเดิม มาในรูปแบบของการฉกฉวย แย่งชิง ครอบครองทรัพยากร ทำให้ประเทศปลายทางมีอิสรภาพแค่ในนาม แต่ทั้งทรัพยากรและอำนาจต่อรองกลายเป็นของผู้บุกรุก จนรู้ตัวอีกทีเราก็สูญเสียตัวตนไปแล้ว โดยแลกกับผลประโยชน์ที่ไม่มีความคุ้มค่าใด ๆ 

 

 

ตัวหนังได้ชูประเด็นนี้ขึ้นมาเป็นหนึ่งในประเด็นขัดแย้งหลักของเรื่อง และแม้ว่าจะไม่ได้ถูกนำมาใช้ขับเป็นประเด็นหลักไปจนจบเรื่อง แต่พวกเขาก็ได้หยอดเชื้อไฟเข้ามาแล้วว่า ความขัดแย้งระหว่างวาคานด้า และนานาประเทศนั้นจวนเจียนจะปะทุขึ้นมาตลอดเวลา เพราะแม้ว่าวาคานด้าเลือกจะไม่ใช้มาตรการรุนแรงในการตอบโต้ในครั้งนี้ แต่นานาประเทศก็ดูเหมือนว่าจะไม่ลดราวาศอกกับความต้องการครอบครองแร่ไวเบรเนียม คงต้องมารอดูกันว่า Marvel Studios จะเอาประเด็นนี้มาสานต่อ จนนำไปสู่สงครามระหว่างประเทศใน MCU หรือไม่

 

 สำหรับแฟนหนังเมเจอร์ ห้ามพลาดกับบัตรดูหนังสุดคุ้ม M PASS ที่จะทำให้คุณคุ้มเต็มอิ่มกับการดูหนังตลอดทั้งปี เตรียมไปมันส์กับกองทัพหนังดังมากมาย สมัครง่ายๆเพียงแค่คลิก ที่นี่