ผู้กำกับ เผยเบื้องหลังกว่าจะเป็นหนังหุ่นพยนต์ เก็บรายละเอียดยิบ ได้โลเคชั่นชวนขนลุก

ไมค์ ภณธฤต  โชติกฤษฎาโสภณ ผู้กำกับภาพยนตร์ หุ่นพยนต์เผยว่า ส่วนตัวผมเองผมเคยได้ยินเรื่องของหุ่นพยนต์มาตลอด เป็นเครื่องรางไสยเวทที่มีประวัติการสร้างมาตั้งแต่สมัยพุทธกาลคงความขลังปนความน่าสะพรึง  ผมเองก็ยังไม่เคยบูชาแต่ก็เคยได้ยินมาว่าหุ่นพยนต์มีทั้งหมด 2 สายคือ สายขาวหรือสายเทพ, สายดำหรือสายพราย  ซึ่งแต่ละสาย ก็จะมีอิทธิฤทธิ์แตกต่างกันตามชื่อทั้งให้คุณปกป้องและจ้องทำลาย โดยในเรื่อง หุ่นพยนต์ หนังเรื่องนี้ผมได้ไอเดียส่วนหนึ่งมาจากการที่ผมเคยไปดูโลเคชั้นที่หนึ่ง ซึ่งใฝ่ฝันมากว่าอยากไปถ่ายหนังพี่นาคที่นี่  แต่ทางสถานที่ก็ไม่อนุญาตให้ไปถ่ายทำก็เลยตัดใจไปถ่ายที่จังหวัดอื่น

จนผ่านมา 4 ปีกว่า และมาถึงหนังเรื่องหุ่นพยนต์ความอยากได้ในใจผมที่มี เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว ผมตั้งใจกลับไปที่โลเคชั่นนี้อีกครั้ง ก็นึกในใจไปตลอดทางว่าถ้าผมได้ทำหนังเรื่องนี้จริงๆ ก็ขอให้ผมได้ถ่ายในสถานที่ที่ผมอยากได้ทุกที่ และก็คาดไม่ถึงผมลองติดต่อกลับที่วัดโกรกแก้วกับสำนักสงฆ์อาจารย์ซ่วนที่ทั้งสองแห่งเคยปฏิเสธผมมาตอนหนังพี่นาคทั้งสามภาค  ทั้งสองที่อนุญาต ให้ผมได้เข้าไปถ่ายทำได้ ซึ่งผมว่ามันก็เป็นเรื่องมหัศจรรย์อย่างหนึ่งสำหรับผมนะ เหมือนสถานที่เขารอให้ผมทำหนังที่ตรงกับโลเคชั่น วัดโกรกแก้ว และสำนักสงฆ์อาจารย์ซ่วนจึงได้เป็นหนึ่งในโลเคชั่นหลักสำหรับหนังหุ่นพยนต์เลยครับ

ด้วยเหตุนี้ในหนังเรื่องหุ่นพยนต์นี้ ผมมองเรื่องของความเชื่อความศรัทธาของผู้คนไม่เคยเลือนหายไปจากสังคม และในทางกลับกันยิ่งเชื่อมากยิ่งศรัทธามากก็มักจะเป็นช่องว่างให้คนบางประเภทเข้ามาฉวยโอกาสได้เช่นกัน  ในหนังเรื่องนี้ผมเลยอยากนำเสนอในหลากหลายแง่มุม ซึ่งแน่นอนล่ะ จุดใจความสำคัญในเรื่องคือความน่ากลัว-ความหลอน แต่ผมก็จะไม่ทิ้งเสน่ห์ของแง่มุมอื่นๆ ให้คนดูรู้สึกร่วมไปด้วยตามสไตล์ของผม  ผมว่าหุ่นพยนต์หนังเรื่องนี้เป็นงานที่ยากที่สุดสำหรับผม หลายๆปัจจัยมันท้าทายไปหมด ถือว่าเป็นงานหินที่สุดตั้งแต่ผมกำกับหนังมา ผมเครียดมากเพราะผมลงดีเทลกับทุกอย่างไม่ยอมปล่อยไปง่ายๆ ผมให้ความสำคัญกับองค์ประกอบหนังทุกอย่าง   ฉะนั้นโลเคชั่นจึงเป็นส่วนสำคัญที่ต้องดูด้วยตาเปล่าแล้วให้ความรู้สึกได้ทุกอย่าง

ทั้งความน่ากลัวและต้องลึกลับวังเวงๆ แสงน้อยๆ ส่งให้จินตนาการคนดูจับอารมณ์ได้ว่า หนังกำลังสื่อสารอะไรออกไป ส่วนในด้านของการดีไซด์หุ่นพยนต์สำหรับในเรื่องนี้ ผมตั้งใจทำให้หุ่นพยนต์แตกต่างจากสิ่งที่ทุกคนเคยเห็น แต่ก็ยังคงมีหุ่นพยนต์แบบปกติให้ได้เห็นอยู่บ้าง  กิมมิคเล็กๆที่ผมอยากใส่เขาไปเพื่อเสริมสร้างความน่ากลัวที่คนดูจะได้สัมผัสคือให้ทีมอาร์ตดีไซด์หุ่นให้ออกมาคล้ายคนมากที่สุด แบบว่ามองตอนกลางคืนไม่รู้ว่าคนหรือหุ่น  เหนือสิ่งอื่นใดการดีไซด์ช็อตต่างๆของทางกล้องและแสงเงามันคือองค์ประกอบ อีกอย่างที่สำคัญไม่แพ้กันเลย ผมกับทีมเราคุยกันว่าเราอยากให้ภาพออกมาในโทนที่ให้ความรู้สึกที่เหมือนเข้าไปเดินในป่าด้วยกันไปเสียวสันหลังพร้อมๆกัน  ก็เป็นความท้าทายอีกอย่างหนึ่งที่เราเล่นกับความรู้สึก  อยากเห็นคนดูหนังคล้อยตามกับเราไปด้วยในทุกซีนครับ  ฟากด้านนักแสดงผมถือว่าผมมองไม่ผิดนะที่ได้นักแสดงทุกคนในเรื่องนี้มา ซึ่งทุกคนเก่งมากในแต่ละบทที่ได้รับแสดงออกมาได้อย่างที่ผมต้องการจริงๆ