30,588
28 ม.ค. 2016
เรื่องจริงของเจ๊จอย จากชีวิตที่ติดลบ
ดิ้นรนจนกลายเป็น นักธุรกิจ เจ้าของไม้ถูพื้นมหัศจรรย์
JOY รวมอยู่ในประวัติศาสตร์อันยาวนานของหนังที่พูดถึงการไล่ตามความฝันเพื่อประสบความสำเร็จทั้งในเชิงธุรกิจและครอบครัว แต่หนังเรื่องนี้ถ่ายทอดออกมาด้วยแนวทางเฉพาะตัวที่ทั้งตลก สะเทือนอารมณ์ และแปลกใหม่ เรื่องราวเริ่มต้นขึ้นด้วยการเล่าชีวิตที่ไม่น่าเป็นไปได้แต่เป็นเรื่องจริงของจอย แมงกาโน ซึ่งในยุคทศวรรษ 1990 เธอได้กลายเป็นดาราโทรทัศน์รูปแบบใหม่และผู้ประกอบการอันทรงอิทธิพลที่นำเสนอสิ่งประดิษฐ์ในครัวเรือนมากมาย รวมถึงไม้ถูพื้นมหัศจรรย์ “ที่บิดเองได้” อันมีชื่อเสียง ซึ่งเป็นจุดเริ่มต้นของอาณาจักรธุรกิจของคุณแม่ที่เลี้ยงลูกด้วยตัวคนเดียวจากลองไอส์แลนด์รายนี้
เรื่องราวที่ดูสามัญธรรมดาแต่บรรจุความฝันที่ยิ่งใหญ่กว่าดึงดูดความสนใจของ เดวิด โอ รัสเซลล์ ซึ่งมักสนใจส่วนผสมลักษณะนี้อยู่แล้ว เขาเล็งเห็นเรื่องราวการเติบโตของผู้หญิงที่ฉลาดและเด็ดเดี่ยว รวมถึงเรื่องราวที่สร้างแรงบันดาลใจของคนที่กล้าเสี่ยงทำตามความฝันที่เก็บไว้มานานแต่ก็ไม่ยอมปล่อยปละละเลยครอบครัว เหนือสิ่งอื่นใดเขาเห็นโอกาสในการเล่าเรื่องราวที่เป็นสากลมากยิ่งขึ้น เรื่องราวเกี่ยวกับธรรมชาติหลายแง่มุมของมนุษย์ผู้ต่อสู้ดิ้นรน และเศษเสี้ยวหลากสีสันซึ่งมีส่วนสร้างชีวิตอันเต็มอิ่มและมีชีวิตชีวาท่ามกลางสุขนาฏกรรมและโศกนาฏกรรมในชีวิตมนุษย์
“เรื่องราวกว่าครึ่งในหนังมาจากจอย แมงกาโน และอีกครึ่งหนึ่งมาจากผู้หญิงที่กล้าหาญซึ่งผมรู้จักและอ่านเรื่องราวของพวกเธอมาตลอดหลายปี” รัสเซลล์อธิบาย “รวมถึงลิลเลียน เวอร์นอน ซึ่งเริ่มต้นทำแคตาล็อกสั่งสินค้าเครื่องใช้ในบ้านทางไปรษณีย์เป็นรายใหญ่รายแรก รวมถึงผู้หญิงคนอื่นๆ อีกหลายคนที่ผมรู้จักและเพื่อนแม่ผมหลายคนที่กล้าเริ่มต้นกิจการ บางคนก็ประสบความสำเร็จและบางคนก็ล้มเหลว ผมหลงใหลความมุ่งมั่นที่ผลักดันให้ใครสักคนเริ่มต้นกิจการจากในบ้านและพยายามบุกเบิกหนทางใหม่ให้ตัวเองและครอบครัว ในประวัติศาสตร์ที่ผ่านมาผู้หญิงหลายคนเคยรู้สึกมาถึงทางตันและต้องสร้างโอกาสของตัวเองขึ้นมา”
“จอยได้รับการยกย่องและเป็นที่รักในครอบครัวของเธอ แต่หลายครั้งครอบครัวก็กลายมาเป็นอุปสรรค” รัสเซลล์กล่าว “ในหนังของผมทุกเรื่อง ผมสนใจเรื่องที่ว่าครอบครัวที่ดูผิดเพี้ยนและแตกร้าวก็ยังเป็นผืนดินอันอุดมสมบูรณ์ให้สิ่งที่งดงามเติบโตขึ้นมาได้ สมาชิกครอบครัวของจอยน่ารักในแบบของตัวเองและมีข้อจำกัดในแบบของตัวเอง แต่สุดท้ายข้อจำกัดเหล่านั้นทำให้จอยกลายเป็นคนที่เข้มแข็งขึ้น เธอถูกท้าทายให้ยึดมั่นกับความเป็นจริงตั้งแต่ยังเล็กและเธอก็ได้เรียนรู้ที่จะเป็นคนยืดหยุ่นรับสถานการณ์และคอยดูแลทุกๆ คน ผมคิดว่าครอบครัวมีความงดงามอยู่ ถึงแม้คนในครอบครัวจะซับซ้อน เป็นมนุษย์ปุถุชน และเต็มไปด้วยปัญหา ความสุขส่วนหนึ่งของจอยคือการที่เธอให้อภัยคนและคงความรักที่มีให้คนอื่นเอาไว้ได้ทั้งที่เกิดเรื่องราวขึ้นมากมาย”
แรงผลักดันในการดูแลครอบครัวด้วยตัวตนทั้งหมดที่เธอเป็นกลายเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้ JOY แตกต่างจากหนังทุกเรื่องที่ผ่านมาเกี่ยวกับผู้ประกอบการที่มีความใฝ่ฝันและผู้หญิงที่เป็นอิสระไม่ขึ้นกับใคร การเดินทางของจอยส่วนหนึ่งเกี่ยวกับการค้นหาความแข็งแกร่งเพื่อไขว่คว้าสิ่งที่เธอปรารถนา และอีกส่วนหนึ่งคือการค้นหาคำตอบว่าทำอย่างไรจึงจะรักษาสมดุลอันยากยิ่งในการจัดการทุกสิ่งทุกอย่างที่สำคัญต่อตัวเธอ
อีกประเด็นหนึ่งในหนังคือการเติบโตของธุรกิจขายสินค้าทางโทรทัศน์ ซึ่งเป็นเหมือนการทำนายล่วงหน้าถึงโลกเทคโนโลยีในปัจจุบันซึ่งกฎเกณฑ์ทางธุรกิจทุกข้อได้เปลี่ยนแปลงไปโดยสิ้นเชิงพร้อมกับคนรุ่น Kickstarter “QVC กรุยทางมาก่อนอินเตอร์เน็ต” รัสเซลล์ตั้งข้อสังเกต “นี่เป็นกิจการแรกๆ ที่คุณสามารถติดต่อได้ตลอด 24 ชั่วโมง เพราะแค่โทรศัพท์ไปก็จะมีคนคอยรับอยู่ตลอดเวลา”
ถึงแม้ไม้ถูพื้นมหัศจรรย์ของจอยกลายเป็นสุดยอดสินค้าขายดีทางช่อง QVC และเป็นปาฏิหาริย์อย่างหนึ่งในชีวิตแต่ปัญหาของเธอก็ไม่ได้หายไป และกลับเป็นตรงกันข้ามซึ่งเรื่องนี้ก็สำคัญกับรัสเซลล์ด้วย JOY เป็นเรื่องราวอันมีชีวิตชีวาว่าด้วยการเติบโตก้าวหน้าของผู้หญิงคนหนึ่ง แต่ก็ยังเล่าถึงสิ่งที่ต้องเสียไปและข้อจำกัดจากความสำเร็จอย่างตรงไปตรงมา
“ผมต้องการให้หนังเรื่องนี้ไปไกลเกินกว่าความสำเร็จของจอยในตอนแรกเพราะมันไม่ได้จบแค่นั้น” รัสเซลล์ให้ความเห็น “ปัญหาไม่มีวันจบดังนั้นคุณจึงต้องรักษาความตั้งใจที่จะฝ่าฟันอุปสรรคเอาไว้ การยอมรับปัญหาที่ตามมาจากความสำเร็จไม่ได้หมายความว่าคุณไม่สำนึกในความสำเร็จที่ได้รับ แต่ไม่ว่าคุณจะเป็นใคร ผมคิดว่าเราทุกคนต่างก็กลัวว่าเราอาจสูญเสียสิ่งที่มีอยู่ในช่วงเวลานั้นๆ และคุณก็ยังคงต้องจัดการกับสถานการณ์ที่ยากลำบากและผู้คนหลากหลายเพื่อเดินหน้าต่อไป สิ่งที่น่าตื่นเต้นคือการแสดงให้เห็นว่าจอยบ่มเพาะความเป็นผู้ใหญ่ซึ่งจำเป็นต่อการจัดการเหล่านั้น สิ่งที่ยากที่สุดและงดงามที่สุดในชีวิตอาจเป็นการดำเนินบทบาทของตนต่อไปด้วยความเต็มใจและยืดหยุ่นรับสถานการณ์”
124 นาที
