รีวิว JACKIE แค่สบตานาตาลีก็สั่นสะท้าน นี่คือชีวิตคนดังในมุมปุถุชนที่เรามองข้าม งานนี้ #กราบแม่รัว ๆ [8.5/10]

รีวิว JACKIE แค่สบตานาตาลีก็สั่นสะท้าน
นี่คือชีวิตคนดังในมุมปุถุชนที่เรามองข้าม งานนี้ #กราบแม่รัว ๆ [8.5/10]

 

 

หลังจากเกิตเหตุลอบสังหาร จอห์น เอฟ เคนเนดี ประธานาธิบดีสหรัฐอเมริกาคนที่ 35 อย่างอุกอาจ โลกของ “แจ๊คกี้” หรือ แจ๊คเกอลีน เคนเนดี ภรรยาวัย 34 ปี ผู้ยังสาว สวย และยังคงเป็นมือใหม่สำหรับตำแหน่ง “สุภาพสตรีหมายเลขหนึ่ง” ก็พลันดับมืดลง พร้อมกับที่ความเศร้าและความสับสนก้าวเข้ามาแทนที่ และทำให้เธอต้องกังขากับสถานะและอนาคตของเธอและครอบครัวที่จะเกิดขึ้นต่อจากนั้น และ “ชีวิตลับ” ภายหลังตึกสีขาวสง่าที่มีชื่อว่าทำเนียบขาวก็ถูกเปิดเผยใน  Jackie … หม้ายหมายเลขหนึ่ง หนังดราม่าชีวิตที่เลือกหยิบอีกมุมหนึ่งที่ได้รับผลกระทบอย่างมากจากเหตุลอบสังหารในครั้งนี้มาพูดถึง และถึงแม้มันเป็นประเด็นที่แสนธรรมดา แต่เมื่อเกิดกับคนที่ไม่ธรรมดาและมีสถานะเป็น “คนระดับสูง” แล้ว มันจึงเต็มไปด้วย “ความซับซ้อน” ที่เปี่ยมด้วยเลือดเนื้อและกระทบอารมณ์ โดยได้การแสดงของ นาตาลี พอร์ตแมน ที่แบกหนังทั้งเรื่องเอาไว้ได้อย่างสมบูรณ์และเปี่ยมด้วยพลังในทุก ๆ ฉากที่เธอออกมาที่สุด จุดนี้ยืนยัน #นาตาลีไม่ได้มาเล่น ๆ

Jackie … หม้ายหมายเลขหนึ่ง เล่าเรื่องราวชีวิตและมุมมองของ แจ๊คเกอลีน เคนเนดี หรือ “แจ๊คกี้” (นาตาลี พอร์ตแมน) ภรรยาของ จอห์น เอฟ เคนเนดี ปธน.สหรัฐอเมริกาคนที่ 35 ในช่วงก่อนและหลังเกิดเหตุลอบสังหารอันอุกอาจจนกลายเป็นเหตุการณ์ดังครึกโครมไปทั่วโลก จากเหตุร้ายในครั้งนั้น นอกจากสหรัฐอเมริกาจะสูญเสียบุคคลสำคัญที่จะพลิกโฉมประวัติศาสตร์ของประเทศไป ครอบครัว ๆ หนึ่งก็สูญเสียคนที่เป็น “พ่อ” และหัวหน้าครอบครัวเช่นกัน ทำให้แจ๊คกี้ ผู้เป็นทั้งภรรยาและแม่ของลูกน้อยอีกสองคนต้องจัดการกับชีวิตของเธอทั้งในปัจจุบันและอนาคต พร้อมกับกู้ชื่อเสียง ศักดิ์ศรีของสามีผู้ทีได้ชื่อว่าเป็น “ประธานาธิบดี” ของสหรัฐอเมริกากลับมาให้ได้

 

 

ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมชื่อของ นาตาลี พอร์ตแมน ถึงได้เข้าชิงรางวัลทุกเวทีในสาขานำหญิงยอดเยี่ยม เพราะการแสดงของขุ่นแม่ (ซึ่งก็เป็นแม่จริง ๆ เพราะตอนนี้เธอท้องอยู่) เรียกได้ว่าระดับมาสเตอร์พีซทีเดียว เพราะใน Jackie นั้น ตั้งแต่เปิดเรื่องจนกระทั่งจบเรื่อง เราจะได้เห็น “แจ๊คกี้” ในการตีความของนาตาลีและผู้กำกับที่เปี่ยมด้วย “ความเป็นมนุษย์” มีมิติ มีทุกอารมณ์ และแต่ละอารมณ์นั้นมันดิ่งลึก มันลึกซึ้ง และมันน่าประทับใจทั้งสิ้น! ไม่ได้อวยเกินไปเลย เพราะถ้าหากไปดูและจับรายละเอียดการแสดงของนาตาลี พอร์ตแมน บอกได้เลยว่า แม้แต่ซีนที่จ้องผ่านกระจก หรือ close-up ช็อตนัยน์ตาของเธอ ล้วนแล้วแต่มีความหมายทั้งสิ้น โดยที่เธอไม่จำเป็นต้องพึ่งบทพูดใด ๆ ทั้งนั้น คนดูสามารถสัมผัสความสิ้นหวัง ความโศกเศร้า ความดีใจ ความกังวล หรือแม้แต่ความประหม่าได้ทั้งสิ้น และมันชัดเจนมากในแต่ละบริบท ทำให้เราต้องขออวยและชื่นชมนาตาลีอย่างที่สุด

 

 

แต่ว่าความมีชั้นเชิงทางการแสดงของนาตาลีนั้น อาจจะไม่ได้ฉายแววอย่างชัดเจนเหมือนกับใน Black Swan ที่ส่งให้เธอได้ออสการ์มาแล้ว เพราะเนื่องจากตัวบทและการกำกับของ Jackie นั้น ไม่ได้มีไดนามิกที่เด่นชัดและไม่มีการ “ขึ้นสุด-ลงสุด” ของตัวละครเหมือนใน Black Swan แม้ว่าจะเป็นการเล่นประเด็นทางด้านสภาวะจิตใจก็ตาม อีกอย่างก็คือ Jackie เป็นการเล่นประเด็นทางสภาวะจิตใจหลังจาก “การสูญเสีย” ครั้งยิ่งใหญ่ของตัวละครที่ทำให้เกิดอาการเสียศูนย์และเกิดความสับสนในชีวิตและอนาคตต่อจากนี้ ซึ่งต่างจากรายละเอียดทางด้านสภาวะจิตใจของ Black Swan ด้วย ทำให้ Jackie นั้นจะผนวกประเด็นของสภาพจิตใจ การค้นหาจุดยืนของตัวเอง เข้ากับประเด็นครอบครัวที่มีผลกระทบตามมาจากเหตุการณ์นี้มากกว่า หนังเลยจะไม่ได้ดาร์ก และเน้นไปที่การจัดการภายหลังการเสียชีวิต รวมถึงการกลับไปย้อนดู “ปณิธาน” ของครอบครัวเคนเนดีที่ตั้งใจจะเข้ามาสร้างประวัติศาสตร์ให้กับอเมริกา พร้อมกับเน้นเจาะลึกการเปลี่ยนผ่านทางจิตใจของ “แจ๊คกี้” หญิงสาวที่ต้องกลายมาเป็นหัวหน้าครอบครัวแทนสามี ซึ่งเธอต้องกระเทาะเปลือกชื่อเสียงและเกียรติภูมิของสามีที่เคยปกป้องเธอ และก้าวขึ้นมายืนหยัดในฐานะการเป็น “แจ๊คกี้” การเป็นตัวตนของเธอจริง ๆ หลังจากนี้ต่อไป และเธอต้องแข็งแกร่งในแบบของตนเองให้ได้ จนในท้ายที่สุด เธอก็ได้พบกับ “คำตอบ” ที่คลายทุกปมของการกระทำที่ผ่านมาของเธอนั่นเอง

 

 

Jackie ไม่ใช่หนังเศร้าโศก ฟูมฟาย ร้องไห้ทุกสิบนาที แต่มันเป็นหนังที่ค่อย ๆ พาคนดูเข้าไปค้นหาความเป็นตัวตนของ “แจ๊คกี้” ไปพร้อม ๆ กับตัวละคร ดำเนินเรื่องอย่างมีจังหวะและไปอย่างช้า ๆ แต่ละเอียดและเต็มไปด้วยอารมณ์ ประสานเข้ากับดนตรีประกอบที่พร้อมจะทำให้เราดิ่งลึกเข้าไปในโลกของเธอ ยืนอยู่ในมุมมองของเธอและสัมผัสกับความรู้สึกของการ “สูญเสีย” อันยิ่งใหญ่ที่สุดในชีวิตของเธอ นอกจากนี้หนังยังสอดแทรกประเด็นทางการเมืองที่เข้ามามีบทบาทกับ “ชีวิตส่วนตัว” ของเธอเช่นกัน ซึ่งมันช่วยในการสะท้อนความรู้สึกของตัวละคร และเป็นการบีบคั้นทางอารมณ์ของตัวละครด้วย จนทำให้บางครั้งเราอาจหลงยึดติดในโลกของ “การแสดง” ภาพลักษณ์ที่ควรเป็นมากกว่า “ความจริง” ที่เราเป็นด้วย

Jackie … หม้ายหมายเลขหนึ่ง เป็นอีกหนึ่งหนังคุณภาพที่อยากให้ลองเปิดใจดูกัน เพราะนอกจากจะได้ตัวแม่ทางการแสดงอย่าง นาตาลี พอร์ตแมน มาส่งซีนได้สุดละเอียด เปี่ยมไปด้วยความหมาย อารมณ์สะท้อนออกมาผ่านตาในทุกช็อตแล้ว มันยังเป็นหนังที่ทำให้เราได้หันไปมองในอีกมุมหนึ่งของประวัติศาสตร์ และเรียนรู้กับผลกระทบที่เกิดขึ้นจากเหตุร้ายไม่คาดฝัน และสัมผัสชีวิตของ “บุคคลระดับสูง” ที่พวกเขาก็ไม่ต่างอะไรจากปุถุชนธรรมดา และล้วนแต่มีเลือดเนื้อ และพบกับปัญหาเช่นเดียวกับเรา เพียงแต่ในบางปัญหานั้นมันซับซ้อนและมีผลกระทบข้างเคียงที่แสนสาหัสนั่นเอง

งานนี้ขอลุ้นให้แม่นาตาลีได้เข้าชิงออสการ์ด้วยเถิด แล้ว #ทีมแม่นาตาลี จะต้องมาแน่ และต้องยอมใจในฝีมือนางกับ Jackie … หม้ายหมายเลขหนึ่ง ฉายแล้ววันนี้ในโรงภาพยนตร์