เปิดประตูส่องทุกซอกทุกมมของ บ้านมิสเพริกริน ​สถานที่แปลกประหลาดแต่อบอุ่น

เปิดประตูส่องทุกซอกทุกมมของ บ้านมิสเพริกริน
สถานที่แปลกประหลาดแต่อบอุ่น     

 

 

หนังเรื่องนี้ถ่ายทำในฟลอริดา เบลเยียม และแบล็คพูล เมืองรีสอร์ตอันมีชื่อเสียงในสหราชอาณาจักรในช่วงยุครุ่งเรืองตั้งแต่สมัยวิกตอเรียนมาจนถึงยุคทศวรรษ 1960
เบอร์ตันถ่ายทำหนังเรื่องนี้ในสถานที่จริงเป็นส่วนใหญ่ “หมายความว่าเราต้องปรับตัวไปตามสภาพสถานที่ซึ่งวิธีนี้ทั้งน่าตื่นเต้นและอาจช่วยสร้างแรงบันดาลใจใหม่ๆ” นักออกแบบงานสร้าง เกวิน บ็อคเกต์ กล่าว เขาเป็นผู้ออกแบบให้ไตรภาค Stars Wars ภาคที่หนึ่งถึงสาม และมาทำงานให้เบอร์ตันเรื่องนี้เป็นเรื่องแรก
 

ฉากเปิดเรื่องนั้นถ่ายทำกันในฟลอริดา ซึ่งเบอร์ตันเคยใช้ถ่ายผลงานชิ้นเอกอย่าง Edward Scissorhands ที่เมืองแทมปา ทีมผู้สร้างได้พบสถานที่อย่างที่ต้องการคือ “สถาปัตยกรรมที่เรียบง่ายธรรมดาและมีสีโทนกลาง” ซึ่งรวมถึงซูเปอร์มาร์เก็ตและบ้านสองหลังซึ่งนำมาแยกส่วนเพื่อสร้างเป็นบ้านของเจคในย่านชานเมือง
โทนสีและสถาปัตยกรรมในฟลอริดาให้ภาพที่แตกต่างโดยสิ้นเชิงจากสิ่งที่ตามมา เจคเริ่มต้นการผจญภัยที่หมู่บ้านแคร์นโฮล์มในเวลส์ หลังจากสำรวจสถานที่หลายแห่ง ทีมผู้สร้างก็ได้หมู่บ้านเล็กๆ ชื่อพอร์ตฮอลแลนด์บนชายฝั่งคอร์นวอลล์เพื่อนำมาใช้เป็นเมืองในเรื่อง บ็อคเกต์และทีมงานเพิ่มร้านเหล้าและร้านค้าอีกสามแห่งลงไปในหมู่บ้านแห่งนี้

 

 

สำหรับบ้านอันเป็นชื่อของหนัง กองถ่ายได้ไปถ่ายทำกันที่ทอเรนฮอฟ ปราสาทซึ่งตั้งอยู่ใกล้เมืองแอนต์เวิร์พ ประเทศเบลเยียม ซึ่งเคยเป็นของคนทำบิสกิตผู้มีชื่อเสียง เบอร์ตันชอบโครงสร้างอาคารและมองว่ามันมี “บุคลิก” ที่เหมาะสมจะเป็นบ้านของเด็กประหลาด “มันให้ความรู้สึกว่าเป็นบ้านของเด็กประหลาดจริงๆ ครับ” เขากล่าว “อาจดูโทรมไปบ้างแต่ก็ยังคงดูเป็นบ้านที่อบอุ่นและมีบุคลิกเฉพาะตัว ดูเป็นสถานที่ซึ่งเด็กๆ อยากอาศัยอยู่”

 

 

 อีวา กรีน เสริมว่า “ฉันไปถึงที่นั่นแล้วก็คิดว่า โอเค มิสเพริกรินน่าจะอยู่บ้านหลังนี้ได้”
    ฉากภายนอกบ้านทั้งหมด รวมถึงฉากบางส่วนในห้องรับประทานอาหาร ห้องครัว และห้องรับแขกนั้นถ่ายทำกันที่ทอเรนฮอฟ จากนั้นกองถ่ายจึงย้ายไปยังโรงถ่ายในพื้นที่ลอนดอนซึ่งทีมงานได้สร้างฉากจำลองของห้องนอนบนชั้นสองของตัวบ้าน ห้องรับประทานอาหาร และห้องรับแขกเอาไว้ “เราใช้วิธีนี้เพื่อจะได้ถ่ายทำในบางช่วงของวัน จากนั้นค่อยย้ายไปถ่ายฉากอื่นๆ เมื่อหมดเวลาทำงานของเด็กๆ [ตามที่กำหนดไว้]” บ็อคเกต์อธิบาย
 

 ริกส์ประทับใจกับผลงานการประดิษฐ์ของเบอร์ตันและบ็อคเกต์เมื่อเขามาเยี่ยมกองถ่าย “ทิมและทีมงานทำงานได้อย่างดีเยี่ยมในการสร้างบ้านของมิสเพริกรินให้มีชีวิตขึ้นมา” เขาให้ความเห็น “ผมได้เห็นฉากภายในบ้านหลายฉาก มันยิ่งใหญ่ แปลกประหลาด และดูเป็นยุควิกตอเรียน ขณะเดียวกันก็กว้างขวางและละเอียดลออจนกระทั่งผมรู้สึกเหมือนแทบจะหลุดจากร่างตอนเดินเข้าไปในโรงถ่าย ผมนึกว่าตัวเองกำลังเดินเข้าไปในหน้าหนังสือของตัวเอง จากนั้นการได้เห็นทิมกระโดดโลดเต้นไปทั่วฉากต่างๆ เหมือนเด็กที่กระตือรือร้นในพื้นที่จินตนาการขนาดเท่าของจริง...ก็ยิ่งเป็นประสบการณ์ที่มหัศจรรย์พันลึกเป็นสองเท่าเลยครับ!”'