เลว 2018

เราอยู่ในยุคที่นิยมการสักกันมากขึ้น และไม่ถูกมองว่าแปลกเท่าเมื่อก่อน แต่ก็ปฏิเสธไม่ได้ว่า บางครั้งรอยสักยังคงถูกจัดวาง อยู่ในสถานะเดียวกับความสกปรก ความขบถ และความเป็นชายขอบ คำถามคือ ทำไมจึงเป็นเช่นนั้น ในเมื่อหากมองย้อนกลับไปในประวัติศาสตร์โลกยุคก่อน ๆ รอยสักเคยมีสถานะเป็นศิลปะชั้นสูงในหลายพื้นที่ เป็นสิ่งที่ทัดเทียมกับเครื่องรางศักดิ์สิทธิ์ ที่คอยปกป้องมนุษย์จากภัยร้าย ทั้งยังเป็นการแสดงออกถึงความเป็นปัจเจกผ่านรูป หรือสัญลักษณ์ต่างๆบนร่างกาย ตั้งแต่เมื่อไหร่กันที่รอยสักถูกช่วงชิงความหมาย จนกลายเป็นภาพจำร้าย ๆ ต่อเจ้าของรอยสัก นี่คือเรื่องราวของผมเอง มิตรภาพระหว่างเพื่อน ความรัก ความซื่อสัตย์ และความทรงจำ ความจงรักภักดีของพวกผม ผมจะซื่อสัตย์กับตนเองให้มากที่สุด ในการเล่าเรื่องชีวิตของผม ของกลุ่มคนที่สังคมตราหน้าว่า “เลว” “ภาพยนตร์เรื่องนี้สร้างจากเค้าโครงของเรื่องจริง”